چهره خندان و متبسم مهندس رضوی همیشه او را جوان تر نشان می داد. این چهره فراموش نشدنی هرگز از خاطره ام محو نمی گردد.
بر روان او درود می فرستم و در این زمانه کمبود انسان (قحط الرجال) که هرکسی در فکر کلاه خویش است او به همگان می اندیشید و زمانه بر این سان انسان ها سخت می گیرد.
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته چند
خواب در چشم ترم می شکند
فقدان چنین انسانی بی شک دردناک تر است و خسارتی عظیم تر. اما می دانم خوشنودی روان او اینک در شادی و سربلندی بازماندگانش است. بر آنهاست که ضمن شکیبایی در این درد بزرگ، به جای او نیز زندگی کنند و راه او را ادامه دهند.
من این شعر مولانا را که برای سنگ مزار یکی از عزیزان از دست رفته ام ـ که بیزار بود از غم -پیشنهاد کرده ام می نویسم. باشد که تسکینی بر بازماندگانش باشد:
ز خاک من اگر گندم برآید
از آن گر نان پزی مستی فزاید
خمیر و نانبا دیوانه گردند
تنورش بیت مستانه سرآید
میا بی دف به گور من زیارت
که در بزم خدا بی دف نشاید
فرشاد مرادی
پیام تسلیت جمعی از روشنفکران و فعالان سیاسی
گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بر بست و به گردش نرسیدیم و برفت
در نخستین روزهای بهار، ناباورانه با خزان زود هنگام و مرگ دردناک و غیرمنتظره مهندس محمد رضوی مواجه شدیم. او که در کارگه هستی خویش نقشی جز حقیقت و صداقت نخوانده بود، ترس را کمال خارمایگی می‌دانست و آموخته بود که زندگی، جز برای حقایق دیرین جهانی یعنی عشق و شرف و شفقت و غرور و دلسوزی و از خود گذشتگی، حیاتی پوچ و بی‌معنی خواهد بود. اشک اندوه او بر استخوان‌های رنج‌های انسانی جاری بود و در راه تحقق آرمانش، باکی از اسارت نداشت. اینک روح بزرگ او در جوار حق آرمیده است و ما سوگمندانه، فقدان او را به خانواده گرامی‌اش تسلیت می‌گوییم.
علی اکبر احمدی، علیرضا اشراقی، هومن پناهنده، جلال توکلیان، رضا تهرانی، سعید حجاریان، رضا خجسته رحیمی، سروش دباغ، سیدمصطی رخ صفت، عبدالعلی رضایی، مسعود زنجانی، عیسی سحرخیز، عبدالکریم سروش، محمد حسین سیفی، معصومه شفیعی، مسعود صادقی، رئوف طاهری، عباس عبدی، علیرضا علوی‌تبار، بابک عباسی، مجید فراهانی، حسین قاضیان، محسن کدیور، محمد کیهانی، اکبر گنجی، مصطفی ملکیان، عبداللـه مومنی، لطف الله میثمی، فرشاد مزدرانی، آرش نراقی.